Niçin saklattırdınız duygularımı?
Bir kayıp tatmamış acı yaşamamış yanisi henüz insan olmamıştım. Yaşıyor olsaydı 19 yaşında olacaktı'lı cümleler kuracağımı bilmeden geçiriyordum günlerimi. Bu kadar çok kilom, bu kadar çok tasam, bu kadar çok insanım yoktu. Sonrasını hesaplamak yoktu. Öncesine takılmak yoktu.Bundan 5 sene öncesiydi ve yerli yerimdeydim o sıralar.
Göremezsiniz diyorlardı.
Hastayı göremezsiniz, yorgun.
Bir odanın camından son kez bakmak ve son kez olduğuna bir türlü inanmamak.
Nolurdu bir kez daha baksaydım o camdan
Nolurdu gözlerini son kez kapatmadan önce göreceği son şeyin 'imagine' yazılı bileğim olmasını sağlasaydım.
Mucize kelimesi bir sonraki duama kadar anlamını yitirmişti.Ölümü kıskanır olmuştum.Aldığı şeyin ne kadar güzel olduğunu bir bilseniz siz de kıskanırdınız.
.
.
.
Dünyada Kalmıştan,
Kurtulmuş'a.. sevgilerle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder